Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Η Σχέση Ανθρωπίνων Σχέσεων με τις Δημόσιες Σχέσεις

Η Σχέση Ανθρωπίνων Σχέσεων με τις Δημόσιες Σχέσεις
Ο κλάδος των ανθρωπίνων σχέσεων αναπτύχθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα για την επίλυση των προβλημάτων μεταξύ εργοδοτών και εργαζόμενων. Η χρησιμοποίηση των ανθρωπίνων σχέσεων απέφερε την αρμονική συνεργασία, ( φυσικά μέχρι ενός σημείου), μεταξύ επιχείρησης και εργαζομένων.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την αποδοτική χρησιμοποίηση τους μέσα σε έναν οργανισμό, θεωρείται η ύπαρξη κατάλληλης συμπεριφοράς απέναντι στο άτομο, με την αναγνώριση της αξίας της αξιοπρέπειας του και της πίστης στην αξία του παράγοντα «άνθρωπος».
Έτσι λοιπόν μπορούμε να πούμε πως οι ανθρώπινες σχέσεις αποβλέπουν ειδικότερα στον συντελεστή εργασία και άρα στον ανθρώπινο παράγοντα και στην παροχή οικονομικών, ψυχολογικών  και κοινωνικών ικανοποιήσεων.
Οι δημόσιες σχέσεις αποσκοπούν στην αποκατάσταση επικοινωνίας διπλής κατεύθυνσης και κατανόησης μεταξύ ενός οργανισμού και του κοινού (εσωτερικό και εξωτερικό). Μπορούμε να πούμε πως οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ένας κλάδος των δημοσίων σχέσεων και αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι τους.
Συμπερασματικά
Για την επιτυχή εφαρμογή ενός προγράμματος δημοσίων σχέσεων πρέπει να ληφθούν σοβαρά οι ανθρώπινες σχέσεις και στις οποίες σε τελική ανάλυση αποβλέπουν με τις ενέργειες τους και οι δημόσιες σχέσεις.
Η Θεωρία εξέλιξης των αναγκών του Α. Maslow - Υποκειμενικοί παράγοντες απόδοσης της εργασίας
Υποκειμενικοί παράγοντες απόδοσης της εργασίας
Η Διοίκηση της επιχείρησης, για να επηρεάσει τη θέληση του ανθρώπινου παράγοντα, του εργατικού δυναμικού της και να πετύχει τους σκοπούς της, οφείλει να ασκήσει αποτελεσματική υποκίνηση. Αυτό θα το πετύχει με την ικανοποίηση των υποκειμενικών του αναγκών και κινήτρων γιατί βασικά η συμπεριφορά του ατόμου καθορίζεται από τις ανάγκες του. Μια κοινωνιολογική-διοικητική ταξινόμηση των αναγκών έγινε από τον Maslow. O Maslow κατάταξε τις ανάγκες – που είναι μαζί και οι υποκειμενικοί παράγοντες απόδοσης της εργασίας- σε πέντε κατηγορίες και διαμόρφωσε την παρακάτω Μασλοβική Πυραμίδα.
Από τις κατηγορίες αναγκών του Maslow οι φυσιολογικές ανάγκες και οι ανάγκες ασφάλειας αποτελούν πολύ ισχυρά κίνητρα συμπεριφοράς γιατί έχουν βιολογική υπόσταση και συνδέονται άμεσα με την ύπαρξη του εργαζόμενου. Είναι οι βασικές ανάγκες. Αυτές οφείλει η επιχείρηση να τις ικανοποιήσει προσφέροντας το εισόδημα. Αλλιώς θα είναι αδύνατο να πετύχει τους σκοπούς της και να επιβιώσει. Τις ανώτερες ή εγωϊστικές ανάγκες οφείλει να προσπαθήσει να τις ικανοποιήσει, για να πετύχει μεγάλη παραγωγικότητα και αποτελεσματικότητα. Τότε η εργασία είναι τόσο φυσική όσο και το παιχνίδι. Ικανοποιήθηκαν οι υποκειμενικές ανάγκες του προσωπικού και η επιχείρηση πέτυχε να τους διευθύνει σωστά. Δημιούργησε τις καλές συνθήκες εργασίας και καλής κοινωνικής επικοινωνίας μεταξύ των εργαζομένων της. Έτσι οι εργαζόμενοι δεν νοιώθουν την ανάγκη να κοιτάξουν για την ικανοποίηση των αναγκών τους έξω από το περιβάλλον της επιχείρησης.
Η μεγάλη απάθεια και η έλλειψη προσπάθειας από τη μεριά των εργατών στη βιομηχανία δεν οφείλεται στην τεμπελιά των ατόμων, αλλά στην παρεμπόδιση τους, από τη διοίκηση, να ωριμάσουν. Η διοίκηση της επιχείρησης τους θέλει να είναι παθητικοί, ανώριμοι, εξαρτημένοι και υποτελείς της και αυτοί ανταποκρίνονται και συμπεριφέρονται με μεγάλη ανωριμότητα, όπως τους θέλουν. Κι όμως η επιχείρηση χάνει μ’ αυτό. Αντίθετα οφείλει να επιδιώκει την ωριμότητα τους. Πειραματικά αποδείχτηκε ότι η διεύρυνση των ευθυνών των εργαζομένων είναι προς όφελος του ίδιου και της επιχείρησης. Με την ικανοποίηση των αναγκών του ανθρώπινου παράγοντα (βασικών και ανώτερων ) πετυχαίνει μεγάλη απόδοση της εργασία. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Η Σχέση της Προπαγάνδας με τις Δημόσιες Σχέσεις

Η Σχέση της Προπαγάνδας με τις Δημόσιες Σχέσεις
Η προπαγάνδα είναι κι αυτή ένας τρόπος επικοινωνίας. Απαιτεί τη γνώση της κοινωνικής ψυχολογίας καθώς και της ψυχολογίας του ατόμου. Αποτελεί μια μορφή επικοινωνίας, όπου η πηγή, που είναι ο προπαγανδιστής, μεταβιβάζει στον αποδέκτη δηλ. την κοινή γνώμη, ένα μήνυμα. Αδιαφορεί όμως για την αλήθεια των γεγονότων και μοναδικό σκοπό έχει την πειθώ της κοινής γνώμης για την αποδοχή του μηνύματος ( ιδέες ή πράξεις), με την άσκηση ψυχολογικής βίας, χωρίς δυνατότητα επιλογής από το κοινό.
Ο Αδόλφος Χίτλερ, ένας από τους κυριότερους προπαγανδιστές όλων των εποχών, αναφέρει στο βιβλίο του « Ο αγών μου» ότι «η προπαγάνδα δεν πρέπει να ερευνά την αντικειμενική αλήθεια».
Η έννοια της προπαγάνδας
Κατά το Αμερικανικό Ινστιτούτο « προπαγάνδα είναι η έκφραση γνώμης ή εκδήλωση δράσης, η οποία δημιουργείται σκόπιμα από άομα ή ομάδες με σκοπό να επηρεάσει τη γνώμη ή τη δράση άλλων ατόμων ή ομάδων προς την κατεύθυνση προκαθορισμένων σκοπών».
Κατά τον Young «προπαγάνδα είναι η εκ προθέσεως χρησιμοποίηση πειστικών μεθόδων ή άλλων τεχνικών συμβόλων προς μεταβολή της συμπεριφοράς και τελικά προώθηση σε πράξη».
Ένα «σκληρό» ορισμό έδωσε ο F.C. Iron κατά τον οποίο «προπαγάνδα είναι μια μονόπλευρη προσπάθεια παρουσίασης- συνήθως με μια κρυφή ή κεκαλυμμένη μέθοδο-, πληροφοριών τις οποίες αυτός που τις παρουσιάζει γνωρίζει ότι είναι τουλάχιστον εν μέρει ψευδείς».
Αρχές της προπαγάνδας
1.Απευθύνεται ταυτόχρονα στο άτομο και στη μάζα.
2.Είναι ολοκληρωτική. Χρησιμοποιεί ταυτόχρονα όλα τα μέσα επικοινωνίας.
3.Είναι συνεχής και με διάρκεια. Επαναλαμβάνει τα συνθήματα της για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς διακοπή και κανένα κενό.
4.Είναι οργανωμένα από ειδικό φορέα, προσωπικό και μέσα μαζικής επικοινωνίας.
5.Απευθύνεται στο υποσυνείδητο και στα χαμηλά ένστικτα του ανθρώπου και όχι στη λογική του. Η λογική πειθώ απαιτούν συζήτηση κάτι που δεν επιθυμεί ο προπαγανδιστής.
6.Ωθεί τα άτομα σε δράση που εκφράζει τις ιδέες και τη σκέψη του προπαγανδιστή.
7.Γνωρίζει τη ψυχολογία του ατόμου, τα αισθήματα, τις γνώμες και δεν προσβάλει κατευθείαν  στερεότυπα και γνώμες που είναι αποδεκτά από τη κοινή γνώμη.
8.Διερμηνεύει τις καθημερινές ανησυχίες της κοινωνίας την οποία προσπαθεί να επηρεάσει.
9.Αναφέρεται αποκλειστικά στην επικαιρότητα για να διεγείρει το ενδιαφέρον του ατόμου.
10.Δείχνει ενδιαφέρον για τους αναποφάσιστους και με κατάλληλους χειρισμούς τους οδηγεί στην επιθυμητή πράξη.
11.Δεν ενδιαφέρεται για την αλήθεια γιατί δεν εξυπηρετεί τον σκοπό της.
Ομοιότητες και διαφορές προπαγάνδας και δημοσίων σχέσεων
Ομοιότητες προπαγάνδας και δημοσίων σχέσεων
Οι κυριότερες ομοιότητες προπαγάνδας και δημοσίων σχέσεων είναι:
-Χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας (Φυσικά τα χρησιμοποιούν με άλλο τρόπο και στοχεύουν σε διαφορετικά πράγματα).
-Απευθύνονται σε μικρή ή μεγάλη ομάδα ατόμων, με σκοπό να την επηρεάσουν.
-Απαιτούν οργάνωση και προγραμματισμό.
Διαφορές προπαγάνδας και δημοσίων σχέσεων
1.Η προπαγάνδα έχει σκοπό να επηρεάσει το κοινό, να το προσηλυτίσει, να επιβάλει μια αντίληψη. Οι δημόσιες σχέσεις αντίθετα προσπαθούν αν κερδίσουν την κατανόηση και την εμπιστοσύνη του κοινού.
2.Στόχος της προπαγάνδας η επιβολή των θέσεων που υποστηρίζει και η αύξηση των οπαδών της. Οι δημόσιες σχέσεις τη δημιουργία ευνοϊκής εικόνας, αύξηση κύρους και την απόκτηση εμπιστοσύνης.
3.Η προπαγάνδα δεν εκφράζει την αντικειμενική αλήθεια. Χρησιμοποιεί το ψέμα, διαστρεβλώνει την αλήθεια, παραβλέπει ή παραλείπει στοιχεία. Οι δημόσιες σχέσεις είναι μόνον η αλήθεια.
4.Η προπαγάνδα απευθύνεται στο υποσυνείδητο και στα κατώτερα αισθήματα του ανθρώπου. Οι δημόσιες σχέσεις απευθύνονται στην λογική. Ο Χίτλερ στο βιβλίο του «ο αγών μου» αναφέρει ότι « η προπαγάνδα πρέπει να απευθύνεται στο συναίσθημα και όχι στη λογική του ανθρώπου».
5.Η προπαγάνδα δεν επιδιώκει ποτέ τον διάλογο ενώ οι δημόσιες σχέσεις τον επιδιώκουν.
6.Η προπαγάνδα αναφέρονται και λειτουργούν μέσα στο πολιτιό-ιδεολογικό χώρο της κοινωνίας. Οι δημόσιες σχέσεις έχουν περιεχόμενο καθαρά κοινωνικό.
7.Η προπαγάνδα, αντίθετα με τις δημόσιες σχέσεις, δεν απευθύνεται στο άτομο, αλλά στη μάζα και τον όχλο, όπου η προσωπικότητα του ατόμου παύει να υπάρχει.
8.Η προπαγάνδα περιφρονεί τον άνθρωπο και τα δικαιώματα του και πολλές φορές τον μεταχειρίζεται με απάνθρωπο τρόπο. Αντίθετα οι δημόσιες σχέσεις δίνουν πρωτεύον σημασία στον άνθρωπο.
9.Διαφορετική χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η προπαγάνδα χρησιμοποιεί την επανάληψη των μηνυμάτων έτσι ώστε μέσα από μια επίμονη υπερβολή να δημιουργηθεί μια  έμμονη ιδέα και να εμφανιστεί  σαν την καλύτερη και μοναδική. Οι δημόσιες σχέσεις χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μόνον κατά το διάστημα που διαρκεί η εκδήλωση δημοσίων σχέσεων με στόχο τη συμφιλίωση, την ανταλλαγή απόψεων, την άρση παρεξηγήσεων κ.λ.π.

Σχέση της Προώθησης Πωλήσεων με τις Δημόσιες Σχέσεις

Σχέση της Προώθησης Πωλήσεων με τις Δημόσιες Σχέσεις
Η προώθηση πωλήσεων συμπληρώνει, μαζί με τις δημόσιες σχέσεις, τις δραστηριότητες της διαφήμισης και των προσωπικών πωλήσεων. Το μήνυμα της διαφήμισης και των δημοσίων σχέσεων, μπορεί να έχει εξασθενίσει μέχρι να βρεθεί ο καταναλωτής στο σημείο πώλησης. Η προώθηση πωλήσεων όμως μπορεί να θυμίσει, ίσως και να διεγείρει, την επιθυμία αγοράς ακριβώς στο σημείο που πραγματοποιείται η αγορά και λαμβάνεται η τελική απόφαση.
Προώθηση πωλήσεων
Το στοιχείο αυτό του μείγματος προβολής περιλαμβάνει διάφορα βραχυπρόθεσμα προγράμματα, τα οποία έχουν σαν στόχο να δημιουργήσουν μία ταχεία αύξηση της ζήτησης για ένα προϊόν ή υπηρεσία.
Ποιες είναι οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι προώθησης πωλήσεων και ποιους στόχους εξυπηρετούν.
Η προώθηση είναι, σύμφωνα με αρκετές εκτιμήσεις, η πιο δυναμική μεταβλητή του marketing.
 Οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι είναι:
-Οι εκπτώσεως, οι διάφοροι ειδικοί διαγωνισμοί, τα λαχειοφόρα κουπόνια που μπορούν να ανταλλαγούν με δώρα, τα κουπόνια εκπτώσεων, η διανομή δωρεάν δειγμάτων, η απονομή βραβείων ή δώρων. Ακόμη, στις μεθόδους  προώθησης πωλήσεων περιλαμβάνονται οι δραστηριότητες διακόσμησης προθηκών ( βιτρινών, ραφιών κλπ.), κινηματογραφικές προβολές, εκθέσεις στον τόπο αγοράς.
-Σχετικές με τις παραπάνω  μεθόδους είναι και οι διάφορες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται από τους προμηθευτές για τους ενδιάμεσους εμπόρους, όπως είναι  κυρίως οι διάφορες ειδικές εκπτώσεις, συμμετοχή σε εμπορικές εκθέσεις και διαφήμιση.
Η προώθηση πωλήσεων  όμως μπορεί να περιλαμβάνει και διάφορες υπηρεσίες (ψυχαγωγικές, μορφωτικές, εξυπηρέτησης κ.α.) που πραγματοποιούνται μέσα στο κατάστημα και έχουν σαν στόχο την προσέλκυση πελατών, π.χ.:
-Παιδότοπο
-Κουκλοθέατρο
-Προβολή ταινιών
-Κομμωτήριο
-Μηχάνημα τράπεζας ανάληψης χρημάτων
-Ταχυδρομικό κουτί
-Μπαρ
-Άγιος Βασίλης
Στόχοι των μεθόδων προώθησης πωλήσεων
Οι μέθοδοι προώθησης πωλήσεων χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετήσουν κάποιους στόχους, όπως:
1.Να παροτρύνουν τους πιθανούς αγοραστές να δοκιμάσουν ένα νέο προϊόν με τη μέθοδο των δωρεάν δειγμάτων.
2.Να προκαλέσουν την προσοχή των καταναλωτών για βελτιώσεις του προϊόντος, που κυκλοφορεί ήδη.
3.Να προλάβουν την απώλεια παλαιών πελατών που προέρχεται από ισχυρό ανταγωνισμό.
4.Να ενθαρρύνουν ενεργά στο σημείο της αγοράς την επίδειξη και προώθηση ενός προϊόντος.
5.Να δημιουργήσουν μια ταχεία αύξηση της ζήτησης για ένα προϊόν ή υπηρεσία.
6.Να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι πρόκειται περί ευκαιρίας ή ότι αγοράζει κανείς κάτι, πληρώνοντας σχεδόν τίποτα.
7.Να βοηθήσουν και να παρακινήσουν τους πωλητές της επιχείρησης.
Διαφορές προώθησης πωλήσεων και δημοσίων σχέσεων
Πολλές φορές είναι δυσδιάκριτες οι διαφορές της προώθησης πωλήσεων και των δημοσίων σχέσεων και δύσκολο να οριοθετηθούν. Η συμμετοχή σε μια έκθεση είναι για παράδειγμα προωθητική ενέργεια όπου επιδεικνύεται το προϊόν στη φυσική του κατάσταση και επιδιώκονται πωλήσεις. Μπορεί όμως ταυτόχρονα να αποτελέσει ενέργεια δημοσίων σχέσεων  όταν επιδεικνύονται διάφορα διαγράμματα και φωτογραφίες από τις εκδηλώσεις και τη δράση της επιχείρησης, στο κοινωνικό σύνολο.
Άρα όταν η συμμετοχή έχει στόχο την άμεση αύξηση των πωλήσεων, τότε είναι ενέργεια της προώθησης πωλήσεων, ανόμως στοχεύει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και αμοιβαίας κατανόησης, τότε είναι ενέργεια δημοσίων σχέσεων.
Ορισμένες ευδιάκριτες διαφορές είναι:
Η προώθηση πωλήσεων διεγείρει την επιθυμία αγοράς και προτρέπει τον καταναλωτή να αγοράσει το προϊόν. Οι δημόσιες σχέσεις δεν έχουν οικονομικό κίνητρο γιατί ο χαρακτήρας τους είναι κοινωνικός και επιδιώκουν την σύσφιξη των σχέσεων.
Οι προωθητικές ενέργειες στοχεύουν στην αύξηση των πωλήσεων ενώ οι δημόσιες σχέσεις στην αμοιβαία κατανόηση.
Η προώθηση πωλήσεων επηρεάζει τον καταναλωτή στο σημείο αγοράς ακριβώς την στιγμή της αγοραστικής απόφασης ενώ οι δημόσιες σχέσεις όχι.

Σχέση της Διαφήμισης με τις Δημόσιες Σχέσεις

Σχέση της Διαφήμισης με τις Δημόσιες Σχέσεις
Στις Η.Π.Α., στην χώρα που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε το μάρκετινγκ και οι δημόσιες σχέσεις λέγεται χαρακτηριστικά «και οι εκκλησίες κτυπούν τις καμπάνες για την προσέλκυση των πιστών».
Διαφήμιση είναι κάθε πληρωμένη μορφή μαζικής επικοινωνίας με την οποία προβάλλονται ιδέες, προϊόντα ή υπηρεσίες από συγκεκριμένα πρόσωπα ή οργανισμούς.
Οι κύριοι σκοποί της διαφήμισης είναι:
-Να προσελκύσει πελάτες σε μια επιχείρηση
-Να διατηρεί τους πελάτες που ήδη έχει η επιχείρηση και να αυξάνει τη ζήτηση τους για τα προϊόντα της επιχείρησης.
-Να ενημερώνει τους πελάτες και το ευρύτερο κοινό για θέματα, όπως διάθεση νέων προϊόντων, ύπαρξη νέων προσφορών (π.χ. εκπτώσεις) κ.α.
Πότε η διαφήμιση είναι αποτελεσματική
Οι προϋποθέσεις για να είναι αποτελεσματική μια διαφήμιση είναι:
1.Αν υπάρχει μια ευνοϊκή πρωταρχική ζήτηση για το διαφημιζόμενο προϊόν η διαφήμιση θα έχει καλύτερα αποτελέσματα. Στην περίπτωση αυτή η διαφήμιση πρέπει να εστιάσει απευθείας στη μάρκα του προϊόντος.
2.Αν υπάρχει διαφοροποίηση του προϊόντος σε σχέση με τα ανταγωνιστικά. Τότε η διαφήμιση προβάλει τα στοιχεία εκείνα του προϊόντος που το κάνουν μοναδικό, ιδιαίτερο και ξεχωριστό.
3.Αν υπάρχουν κρυμμένα πλεονεκτήματα στο προϊόν που είναι δύσκολο οι καταναλωτές να αντιληφτούν από μόνοι τους. Τότε η διαφήμιση ενημερώνει για αυτά τα πλεονεκτήματα και βοηθάει στην προτίμηση του προϊόντος από τους καταναλωτές.
4.Αν υπάρχει ισχυρή συναισθηματική παρότρυνση μέσα από το διαφημιστικό μήνυμα δημιουργούνται επίσης ισχυρά αγοραστικά κίνητρα και επιθυμία απόκτησης του προϊόντος από τον καταναλωτή.
5.Αν υπάρχουν τα απαραίτητα κεφάλαια για την κάλυψη της διαφημιστικής καμπάνιας του προϊόντος η οποία πρέπει για να έχει επιτυχία να γίνει σε ευρεία κλίμακα.
Ομοιότητες και διαφορές διαφήμισης και δημοσίων σχέσεων
Να θυμίσουμε ότι οι δημόσιες σχέσεις λειτουργούν υποβοηθητικά στη διαφήμιση προετοιμάζοντας το έδαφος και δημιουργώντας εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε να προδιαθέσει το άτομο και την κοινή γνώμη ευνοϊκά και μετά να επέμβει η διαφήμιση. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα που μέσα στα πλαίσια των ενημερωτικών δελτίων ειδήσεων δίνονται στοιχεία για εταιρείες π.χ. «ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο πωλήσεις το Χ προϊόν». Το «νέο» αυτό είναι φυσικά ενέργεια δημοσίων σχέσεων αλλά αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση της εταιρείας για περαιτέρω αύξηση των πωλήσεων.
Ομοιότητες διαφήμισης και δημοσίων σχέσεων
Χρησιμοποιούν τα ίδια μέσα μαζικής επικοινωνίας.
Αποκατάσταση επικοινωνίας για μετάδοση μηνυμάτων σε ομάδες κοινού ( ο αντικειμενικός τους σκοπός βέβαια είναι διαφορετικός).
Στην διαφημιστική καμπάνια κύρους, εφόσον δεν μας ενδιαφέρει η ανάπτυξη των πωλήσεων, είναι όμοια με τις ενέργειες δημοσίων σχέσεων. ( στην διαφήμιση βέβαια αγοράζεται ο χώρος και ο χρόνος στο μέσο).
Προγραμματισμός και οργάνωση των δραστηριοτήτων τους. Τίποτα δεν γίνεται αυθόρμητα και τυχαία.
Στην επιχείρηση, στόχος των δημοσίων σχέσεων όπως και της διαφήμισης  είναι η προώθηση του προϊόντος.
Διαφορές διαφήμισης και δημοσίων σχέσεων
Η διαφήμιση επιδιώκει να πουλήσει γι΄ αυτό στοχεύει στον καταναλωτή. Στις δημόσιες σχέσεις ο καταναλωτής είναι μόνο ένα μέρος του κοινού που απευθύνεται.
Η διαφήμιση αγοράζει τον χώρο και τον χρόνο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάτι που δεν γίνεται στις δημόσιες σχέσεις( εκτός ελαχίστων περιπτώσεων).
Η διαφήμιση αποβλέπει σε βραχυχρόνια κέρδη, ενώ οι δημόσιες σχέσεις σε μακροχρόνια.
Η πηγή του μηνύματος στη διαφήμιση μπορεί να είναι οικονομικές μονάδες ή ελεύθεροι επαγγελματίες. Πηγή στις δημόσιες σχέσεις μπορεί να είναι κάθε οργανισμός ή κάθε άτομο.
Το περιεχόμενο της λειτουργίας της διαφήμισης είναι οικονομικό-επιχειρηματικό ενώ των δημοσίων σχέσεων καθαρό κοινωνικό.
Η διαφήμιση παρουσιάζει αποκλειστικά και μόνον τα πλεονεκτήματα και αποκρύπτει ή απομονώνει τα μειονεκτήματα. Οι δημόσιες σχέσεις παρουσιάζουν μόνο την αλήθεια και τα γεγονότα.
Η διαφήμιση πληρώνει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα χρησιμοποιεί κατά το συμφέρον της. Οι δημόσιες σχέσεις δεν τα πληρώνουν αλλά αφού τους διοχετέψουν τις πληροφορίες, τα αφήνουν ελεύθερα να τις χρησιμοποιήσουν κατά βούληση.
Μπορεί η διαφήμιση να θελήσει να παρασύρει και να υποβάλει ενώ οι δημόσιες σχέσεις προσπαθούν να πείσουν με τη λογική.
Η διαφήμιση χρησιμοποιεί περισσότερο την εικόνα και ορισμένα «σλόγκαν» ενώ οι δημόσιες σχέσεις τον προφορικό ή γραπτό λόγο.

Εμπορική επικοινωνία

ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Εμπορική επικοινωνία είναι η μορφή εκείνη επικοινωνίας που αποβλέπει να  μεταβιβάσει  μηνύματα στις κοινωνικές ομάδες έτσι ώστε να βελτιώσει και αναπτύξει την οικονομική λειτουργία της επιχείρησης.
Η εμπορική επικοινωνία τοποθετείται στην «πολιτική προώθησης» και μέσα στο ολοκληρωμένο «marketing mix» της επιχείρησης.
Το marketing mix είναι τα γνωστά 4P:
-Προϊόν (Product)
-Τιμή (Price)
-Προώθηση (Promotion)
-Τοποθέτηση στην αγορά (Place)
Η προώθηση προϊόντος (Product Promotion) αποτελείται από τέσσερις δραστηριότητες:
-Διαφήμιση (Advertising)
-Προσωπικές πωλήσεις (Personal Selling)
-Προώθηση πωλήσεων (Sales Promotion)
-Δημόσιες σχέσεις (Public Relations)
Βασικότερες δραστηριότητες της προώθησης θεωρούνται
-η διαφήμιση και
-η προσωπικές πωλήσεις,
συμπληρώματα της διαφήμισης και των προσωπικών πωλήσεων που επενεργούν και σαν συντονιστικά στοιχεία είναι:
-η προώθηση και
-οι δημόσιες σχέσεις
Αξίζει να σημειωθεί ότι η επικοινωνία δεν περιορίζεται μόνον μεταξύ της επιχείρησης και του τελικού καταναλωτή αλλά υπάρχει και η ανάγκη επικοινωνίας με τους φορείς των καναλιών διανομής π.χ. χονδρέμπορους, λιανέμπορους κτλ.
Ο διαχωρισμός μεταξύ των τεσσάρων δραστηριοτήτων της προώθησης είναι δύσκολος γιατί πολλές φορές παρουσιάζουν ομοιότητες και υπάρχει αλληλοκάλυψη. Έχουν όμως και ουσιαστικές διαφορές και χρησιμοποιούν ορισμένα media για την επίτευξη του στόχου τους που είναι φυσικά ο επηρεασμός του αποδέκτη προς όφελος της επιχείρησης.

Δημόσιες Σχέσεις και Κοινή Γνώμη

Δημόσιες σχέσεις και κοινή γνώμη
Αποτέλεσμα άσκησης των δημοσίων σχέσεων είναι η δημοσιότητα, που χρησιμεύει για την πληροφόρηση της κοινής γνώμης.
Δημοσιότητα-πλεονέκτημα και διαφορά με τις δημόσιες σχέσεις
Μπορούμε να ορίσουμε ως δημοσιότητα «κάθε πληροφορία που παρέχεται με τη μορφή είδησης και αποσκοπεί στην προώθηση των συμφερόντων ενός ατόμου, μιας επιχείρησης, ενός ιδρύματος, ενός θεσμού ή ενός τόπου». Ή
Με μια διαφορετική προσέγγιση μπορούμε να ορίσουμε πως «δημοσιότητα είναι η χωρίς χρήματα μεταβίβαση πληροφοριών, ειδήσεων, γεγονότων, νέων κ.λ.π., που μπορεί να αφορούν ένα προϊόν, μια επιχείρηση, έναν οργανισμό, ή και ένα κράτος, προς τις κοινωνικές ομάδες ή προς το κοινό, με σκοπό την επίτευξη των στόχων τους».
Πλεονέκτημα δημοσιότητας:
-Αυθεντική
-Αξιόπιστη
Γιατί φαίνεται ότι παρουσιάζεται και δημιουργείται από τα ίδια τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.
Διαφορά δημοσιότητας και δημοσίων σχέσεων
Σύμφωνα με τον D. Einn «στη διαφήμιση το πρόβλημα είναι να βρεθεί το μέσο με το οποίο θα φτάσουμε στο μεγαλύτερο μέρος του κοινού που μας ενδιαφέρει. Στη δημοσιότητα το πρόβλημα είναι να βρούμε τα νέα που ενδιαφέρουν περισσότερο τους εκδότες των μέσων δημοσιότητας».
Τύποι δημοσιότητας
Δημοσιότητα με την ευρεία έννοια, όπου η πληροφόρηση γίνεται με τρόπο αντικειμενικό, χωρίς παράθεση σχολίων. Η κοινή γνώμη ενημερώνεται, παίρνει θέση  και βγάζει ελεύθερα τα δικά της συμπεράσματα.
Δημοσιότητα με την στενή έννοια, όπου η πληροφόρηση γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο ώστε από ανάλογους σχολιασμούς να οδηγηθεί η κοινή γνώμη να δει το συγκεκριμένο θέμα από την οπτική γωνία του φορέα του μηνύματος.

Τα χαρακτηριστικά ενός αποτελεσματικού μηνύματος

Τα χαρακτηριστικά ενός αποτελεσματικού μηνύματος
Για να είναι αποτελεσματικό ένα μήνυμα πρέπει:
Ο σχεδιασμός να είναι προσεκτικός ώστε το μήνυμα να διεγείρει και να προκαλεί την προσοχή του αποδέκτη.
Οι λέξεις, φράσεις και αισθητικά διεγερτήρια (φωτογραφίες, διαγράμματα κ.α.) που χρησιμοποιούνται για την μετάδοση του μηνύματος να είναι κοινά και να τα αντιλαμβάνονται το ίδιο και ο αποστολέας και ο αποδέκτης.
Η απόδοση του μηνύματος. Επιλογή του σωστότερου μέσου για την επίτευξη της μεγαλύτερης απήχησης στον αποδέκτη.
Η παράθεση των στοιχείων που να διεγείρουν την αναγνώριση της  ανάγκης του αποδέκτη και να υπόσχονται την ικανοποίηση της.
Απλότητα μηνύματος και κατανόηση, χωρίς περιττολογίες. 

Ανάλυση μοντέλου επικοινωνίας

Ανάλυση μοντέλου επικοινωνίας
Για να έχει η επιχείρηση μια σχέση κατανόησης με το κοινό επιβάλλεται να υπάρχει μεταξύ τους επικοινωνία, για την επίτευξη της οποίας απαιτείται κατάλληλη προετοιμασία και να δοθούν απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα:
«Ποιος» είναι ο φορέας του μηνύματος, ποιος είναι ο αποστολέας ή ο επικοινωνητής, αυτός δηλ. που θέλει κάτι να πει, να στείλει το μήνυμα. Η πηγή της πληροφόρησης μπορεί να είναι ένα άτομο, μια ομάδα, μια επιχείρηση, ένας δημόσιος ή ιδιωτικός οργανισμός. Σκοπός τους μέσα από την πληροφόρηση να διεγείρουν το ενδιαφέρον μεμονωμένων ατόμων ή ομάδων ανθρώπων.
«Τι θα πει». Ιδιαίτερη προσοχή στο πως θα το πει και πότε, ποια χρονική στιγμή ώστε να έχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και θετικό αντίκτυπο με τον τρόπο που θα επιλέξει να στείλει το μήνυμα. Είναι σημαντικό η ερμηνεία του μηνύματος από τον αποδέκτη να γίνει σωστά για να γίνει κατανοητό και το μήνυμα. Προσοχή πολλές φορές πριν τον αποδέκτη υπάρχει άλλο άτομο που ερμηνεύει το μήνυμα όπως π.χ. η γραμματέας που προωθεί προς τον προϊστάμενο της το μέρος της αλληλογραφίας που εκείνη θεωρεί σημαντικό.
«Με ποιο μέσο». Από τα μεγαλύτερα προβλήματα αποτελεί η επιλογή του μέσου που μπορεί να είναι ο προφορικός λόγος, οι επιστολές, οι εφημερίδες, τα περιοδικά, το ράδιο, η τηλεόραση κ.α.. Συνήθως επιλέγονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και εκεί πρέπει να γίνει σύγκριση και επιλογή του σωστότερου κατά περίπτωση.
«Σε ποιον» απευθύνεται. Η αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας κρίνεται από τη γνώση του αποδέκτη από τον αποστολέα. Να γνωρίζει που θέλει να στείλει το μήνυμα, ποιες είναι οι ανάγκες του, το περιβάλλον του, οι δραστηριότητες του.
Ανάδραση ή επαναπληροφόρηση (feedbac). Πληροφορίες και γνώμες από το κοινό επιστρέφουν στον αποδέκτη. Αυτό κυρίως πραγματοποιείται με την έρευνα δημοσίων σχέσεων, για εξακρίβωση της εντύπωσης και τον αντίκτυπο που είχε το μήνυμα στον αποδέκτη.

Επιγραμματικοί ορισμοί δημοσιών σχέσεων

Επιγραμματικοί ορισμοί δημοσιών σχέσεων
«Δημόσιες σχέσεις είναι η κατάσταση, η πράξη, η λέξη που επηρεάζει το κοινό»
«Δημόσιες σχέσεις είναι, το να κερδίζει κανείς αναγνώριση».
«Δημόσιες σχέσεις είναι η καλή συμπεριφορά, συνοδευόμενη από την καλή επαφή».
«Δημόσιες σχέσεις είναι η προώθηση της καλής θέλησης».
«Δημόσιες σχέσεις είναι κάτι περισσότερο από μια τεχνική πληροφοριοδότησης, είναι ένας τρόπος ζωής».
Τι δεν είναι δημόσιες σχέσεις
Ο Sam Black ορίζει τις δημόσιες σχέσεις με μια προσπάθεια αντιθετικότητας του χαρακτηρισμού, και επισημάνει ότι,
«Δημόσιες σχέσεις δεν είναι:
Εμπόδιο μεταξύ της αλήθειας και του κοινού.
Προπαγάνδα, ώστε να επιβάλει μία άποψη, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αλήθεια, η ηθική και το γενικό καλό.
Δημοσιότητα, ώστε να αποβλέπει άμεσα στην ανάπτυξη πωλήσεων, αν και οι δημόσιες σχέσεις είναι χρησιμότατες για την ανάπτυξη τους.
Ταχυδακτυλουργός και θαυματοποιός. Κάποιες εντυπωσιακές εκδηλώσεις είναι χρήσιμες καμιά φορά, αλλά αν επαναλαμβάνονται συχνά, καταλήγουν σε ολοκληρωτική αποτυχία.
Μη πληρωμένη διαφήμιση.
Μόνον «σχέσεις με τον τύπο», αν και ο τύπος έχει ουσιαστική σημασία στο πρόγραμμα των δημοσίων σχέσεων.
Όργανο της πολιτική. Κι όταν βρίσκονται στην υπηρεσία των κυβερνήσεων, δεν ανήκουν στην πολιτική. Προάγουν τη δημοκρατία και όχι τα συμφέροντα του κόμματος».

Ορισμός και απόψεις θεωρητικών για τις δημόσιες σχέσεις

Ορισμός και απόψεις θεωρητικών για τις δημόσιες σχέσεις
Ο όρος «Δημόσιες Σχέσεις» είναι μετάφραση του αντίστοιχου Αγγλικού όρου «Public Relations».
Ο όρος αυτός, επινοήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά, με τη σημερινή του μορφή, στην Αμερική. Για πολλούς Έλληνες θεωρητικούς των δημοσίων σχέσεων, ο όρος«Public Relations», δεν έχει αποδοθεί σωστά στην Ελληνική γλώσσα. Η σωστότερη απόδοση είναι «σχέσεις με το κοινό», γιατί, «δημόσιες», σημαίνει συνήθως αυτό που έχει σχέση με το δημόσιο, δηλ. με το κράτος. Έτσι εύκολα μπορεί κάποιος μπορεί να παρανοήσει και να πιστέψει πως δημόσιες σχέσεις είναι «οι σχέσεις με το κράτος» ενώ πραγματικά σημαίνει  «σχέσεις με το κοινό».
Άποψη Αμερικανών θεωρητικών για τις δημόσιες σχέσεις
Δημόσιες σχέσεις είναι μια λειτουργία της διοίκησης μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού, χωρίς να παραγνωρίζεται και η σημασία των δημοσίων σχέσεων στον κοινωνικό τομέα.
Άποψη Γάλλων θεωρητικών για τις δημόσιες σχέσεις
Δημόσιες σχέσεις είναι κοινωνικό λειτούργημα το οποίο έχει «σαν βάση τη διασφάλιση της ανθρώπινης προσωπικότητας και την αποφυγή της προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, καθώς και η σταθερή αναζήτηση της αρμονίας του κοινωνικού συμφέροντος».
Υπάρχουν πολλοί ορισμοί των δημοσίων σχέσεων όπως:
Δημόσιες σχέσεις είναι οι προγραμματισμένες ενέργειες μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού, που αποβλέπουν στη δημιουργία και διατήρηση επικοινωνίας, κατανόησης και καλών σχέσεων με το κοινό.
Η Αμερικανική Εταιρεία δημοσίων σχέσεων αναφέρει ότι, «δημόσιες σχέσεις είναι η δραστηριότητα μιας επιχείρησης, ιδρύματος, κυβέρνησης  ή άλλου οργανισμού, για να δημιουργήσει και να διατηρήσεις σταθερές και παραγωγικές σχέσεις με ειδικά τμήματα του κοινού ( όπως καταναλωτές, υπάλληλοι, μέτοχοι ) και με το κοινό γενικά , σε τρόπο ώστε να προσαρμόζονται ( οι ενέργειες του οργανισμού) στο περιβάλλον και να διερμηνεύσουν τις απόψεις του κοινού στην κοινωνία»
Τον ίδιο ορισμό υιοθέτησε και το λεξικό Webster.
Ο Γάλλος θεωριτικός Leuis Salleron αναφέρει ότι, «δημόσιες Σχέσεις, στην αρχή τους είναι το σύνολο των μέσων που χρησιμοποιούνται από τις επιχειρήσεις για τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης στο προσωπικό τους, στους κύκλους που συναλλάσσονται και γενικά με το κοινό, με σκοπό να ενισχύσουν τη δραστηριότητα τους και να υποβοηθήσουν την ανάπτυξη τους. Στο τέρμα τους είναι το αρμονικό σύνολο των κοινωνικών σχέσεων που δημιουργούνται από την οικονομική δραστηριότητα, μέσα σε ένα κλίμα ειλικρίνειας και αλήθειας».
Ο ορισμός του Βρετανικού Ινστιτούτου Δημοσίων Σχέσεων, τον οποίο δέχεται και η Ελληνική Εταιρία Δημοσίων Σχέσεων θεωρεί ότι, « Δημόσιες Σχέσεις είναι η προμελετημένη, προδιαγραμμένη και συστηματικά καταβαλλόμενη προσπάθεια για τη δημιουργία και διατήρηση μιας αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ ενός οργανισμού και του κοινού».
Η Διεθνής Ένωση Δημοσίων Σχέσεων (I.P.R.A.) δίνει τον εξής ορισμό « δημόσιες σχέσεις είναι ένα λειτούργημα κατεύθυνσης με χαρακτήρα μόνιμο και οργανωμένο, με το οποίο μια επιχείρηση ή ένας δημόσιος ή ιδιωτικός οργανισμός προσπαθεί να πετύχει και να διατηρήσει την κατανόηση, τη συμπάθεια και τη συνδρομή εκείνων με τους οποίους έχει σχέσεις ή επιθυμεί να σχετιστεί».
Ένας ακόμα γνωστός ορισμός είναι του Public Relations News όπου οι Αμερικάνοι θεωρητικοί G. Και D. Griswold ορίζουν ότι, «δημόσιες σχέσεις είναι μία λειτουργία διοίκησης, η οποία σταθμίζει τις απόψεις και τις τάσεις του κοινού, ρυθμίζει και συντονίζει την πολιτική και τους τρόπους ενέργειας ενός ατόμου ή ενός οργανισμού σύμφωνα με τα συμφέροντα της κοινής γνώμης και εκτελεί μια προγραμματισμένη δραστηριότητα, με σκοπό να κερδίσει την κατανόηση και την αποδοχή του κοινού».
Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια BRITANNIKA Δημόσιες Σχέσεις θεωρούνται «Η μορφή επικοινωνίας που ανάγεται στις σχέσεις μεταξύ μιας μονάδας η οποία υποκύπτει ή επιζητεί τη δημόσια προσοχή και ενός ποικιλόμορφου κοινού που ενδιαφέρεται ή μπορεί να ενδιαφερθεί γι αυτήν».
Ένας πολύ σύντομος αλλά ουσιαστικός ορισμός έχει διατυπωθεί από τον κ. Θαλή Κουτούπη, πρωτοπόρο στον χώρο της πολιτικής επικοινωνίας, ο οποίος έχει σχεδιάσει από το 1974 δεκάδες εκστρατείες πολιτικής και κοινωνικής επικοινωνίας, για λογαριασμό κομμάτων, κρατικών οργανισμών, ιδρυμάτων και πολιτικών, ενώ σήμερα είναι υπεύθυνος για τις δημόσιες σχέσεις των εταιρειών «Αθηναϊκή Ζυθοποιία» Α.Ε. (1986), Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας (2001), Βιομηχανία Επεξεργασίας Ξύλου "Akritas" Α.Ε. (2003), Εφημερίδα «Εξπρές» (2004). Σύμφωνα με αυτόν λοιπόν, «οι Δημόσιες σχέσεις είναι 90% να κάνεις το σωστό και 10% να μιλάς για αυτό».

Ο ρόλος των δημοσίων σχέσεων στη σύγχρονη επιχείρηση

Ο ρόλος των δημοσίων σχέσεων στη σύγχρονη επιχείρηση
Η δημιουργία όμως μιας καλής εικόνας της επιχείρησης ή ενός οργανισμού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλές δυσκολίες γιατί το κοινό τηρεί συχνά στάση προκατάληψης και εχθρικότητας απέναντι τους. Εδώ αντιλαμβανόμαστε και την σπουδαιότητα του ρόλου των δημοσίων σχέσεων που είναι, με σωστό σχεδιασμό και κατάλληλους χειρισμούς να ενισχύσουν την εικόνα της επιχείρησης ή του οργανισμού, να μειώσουν τις συγκρούσεις και να κάνουν αποδεκτή την επιχείρηση ή τον οργανισμό στην κοινωνία. 
Αναλυτικότερα:
-Προσπαθούν να διατηρήσουν και να ενισχύσουν την εικόνα του οργανισμού.
-Επιδιώκουν να μετατρέψουν διάφορες δυσάρεστες και δυσμενείς καταστάσεις, όπως την εχθρότητα, την προκατάληψη του κοινού απέναντι στις επιχειρήσεις, την απάθεια και την άγνοια σε ευμενείς δηλαδή σε συμπάθεια, αποδοχή, ενδιαφέρον και γνώση αντίστοιχα.
-Επιδιώκουν την αύξηση της φήμης και πελατείας αναπτύσσοντας την κατανόηση του κοινού.
-Επιδιώκουν ευρεία καταναλωτική αποδοχή των προϊόντων της εταιρείας. Κάνουν πιο εύκολη την εισαγωγή νέων προϊόντων.
-Προσπαθούν να προωθήσουν σωστές εργασιακές σχέσεις και να μειώσουν τις εργασιακές συγκρούσεις.
-Διευκολύνουν τις επενδύσεις της επιχείρησης ενώ ταυτόχρονα διευκολύνουν τις συγχωνεύσεις και συμμετοχές σε άλλες επιχειρήσεις.
-Κρατούν ενήμερη τη διοίκηση των επιχειρήσεων για τις απόψεις και τις εντυπώσει που το περιβάλλον έχει για αυτές.